Buiten spelen
Niet dat daar nou zo heel veel van komt, want op de een of andere manier roert maart nog onvermoeibaar zijn staart. Maar tussen de buien door brengt Aniek haar tijd het liefst in de tuin door. Voor ons ook wel handig, want we hebben geen kind aan haar. Behalve dan als ze een beetje water nodig heeft voor haar emmertje dat ze in de kiepwagen giet en dan weer in een plastic schelpje totdat er nog twee druppels overblijven die in haar gietertje gaan waarmee ze vrolijk de bloempjes begiet. Of als haar handjes weer vies zijn van het in de zandbak spelen, bijna voortdurend dus.Met het vullen van de zandbak kwam trouwens de vervulling van een bijna levenslange droom binnen bereik: het zandkasteel. Ze had het Bert en Ernie al talloze malen zien maken in een boekje, Pandi had er zelfs een vlagje bovenop gezet en met mama kijkt ze geregeld naar een akelig programma met dito titelliedje over mensen in mensenpakken die wonen in een zandkasteel. "Zandkasteel maken" was dus het eerste wat ze riep na van de ontroering te zijn bijgekomen toen we wat zand in de zandbak hadden gedaan. Wat blijkt? Een emmertje vullen met zand en omkeren levert al een zandkasteel op dat de bunz tevreden stelt. Ik dacht dat er toch minstens wat kantelen en een tunnel nodig waren.
gepost door Marc ter Horst @ 20:14
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage