Ook slapen
Vooralsnog is Aniek de moeilijkste niet wat slapen betreft. Vanavond ook weer: heeft mevrouw net haar pyjama aan, zit je rustig het eerste van een hele stapel boekjes met haar te lezen, vraagt ze doodleuk zelf permissie om ook naar bed te gaan zodra ze ook maar een konijn met pyjama ziet: "Ook japen?" Prima, ook al had ze het ook nog best een half uur mogen rekken. Pak Teigetje maar, geef mama een kus en op naar boven. Dat gaat allemaal heel opgewekt en nog boordevol energie. Net als het beklimmen van de trap, waarbij ze geen enkele hulp meer verdraagt, behalve dan bij het tellen van de treden.Het bedritueel is verder ook met een minuutje of twee voltrokken. Teigetje wordt alvast door de tralies van het ledikantje gegooid, meestal onder het mompelen van "hoppakee" of tegenwoordig ook wel eens iets dat op "welterusten" lijkt. Rest alleen nog een rondje langs de wanden. De vier schilderijtjes van achtereenvolgens een kikker, een kameleon, een kikker en een gekko, waarvan de laatste een fijne natte kus op het lijstje krijgt. De grote gele zon met het beetje enge gezicht. De Thaise mobiel met papieren olifantjes waarvan ze heel voorzichtig de onderste pakt en een kus op de slurf geeft. De vier bevertjes en de maan hoeven al niet meer gegroet of geteld te worden. Alleen papa krijgt nog een kus nadat hij haar onder het nodige gegiechel in haar slaapzakje heeft gewormd.
Straks nog even ontroerd bij haar bedje staan - veel te kort. En morgen worden we ergens tussen 8 en half 9 gewekt door haar voorzichtige gezing, getel of haar minder voorzichtige "Uit!".
gepost door Marc ter Horst @ 21:46
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage