Neeneenee
Gisteren voor het eerst met de bus. Ik dacht da's wat relaxter dan met buggy aan de fiets geknoopt over de brug. En leuk voor Aniek natuurlijk. Niet dus. Wachten bij de halte deed ze gelaten en geduldig, maar op het moment dat ik haar in de bus tilde was het NEENEENEE en tranen met tuiten. Zo bleef het de hele weg, die overigens niet lang duurde. Eenmaal uitgestapt was alles dan meteen weer in orde, zong mevrouw half Xenos bij elkaar en stapte al appelsapappelsapappelsap roepend Lux binnen. Op de terugweg was de paniek weer evengroot. Niet echt een succes dus, maar wel een mijlpaal in een peuterleven, zoals ze die ochtend misschien nog wel een belangrijker mijlpaal had. We liepen van de dierenweide naar de Posthoek (een postkantoor mogen ze het waarschijnlijk niet noemen hier) en tussen stoep en tuin was een laag bakstenen muurtje. Ze keek me aan met een 'ik durf het bijna niet te vragen'-blik en ja hoor, even later liep ze toch maar mooi voor het eerst van d'r leven aan de hand van papa over een muurtje.
gepost door Marc ter Horst @ 14:06
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage