Loekie zoeken
Gisteren met wantjes aan, muts op, sjaal om en oud brood onder snelbinders
richting de polder. Lang geleden dat we bij Loekie (hiernaast op archiefbeeld) zijn geweest, maar al vanuit de verte vrees ik dat het eindelijk zo ver is. Een tijdje terug kwam de eigenaar van Loek met auto en al naar me toe terwijl we haar traditiegetrouw brood stonden te geven. Eerst vroeg ie heel stoer of we geen hele broden voor zijn knol hadden en even later vertelde hij dat ie binnenkort zou verhuizen omdat ie na 3/4 jaar zijn hele weiland wel zo'n beetje had leeggegraasd. Nu was het dus eindelijk zo ver. "Loekie niet, Loekie weg".Tja, dan maar doorgefietst naar die vage paardengestalten waarvan ik vanaf hier eigenlijk al wel zie dat ze veel te elegant zijn om Loekie te kunnen zijn. Het brood lusten ze wel, maar de "klik" ontbreekt. Volgende keer gaan we gewoon weer op zoek naar Loek. Dat is nu wat te hoog gegrepen. Er waait een ijzige wind en Aniek heeft d'r handjes al weer uit de wanten gewurmd. Bovendien wil ze eigenlijk gewoon lopen, een eigenaardige traditie die ze zich heeft aangeleerd elke keer na het voeren.
gepost door Marc ter Horst @ 21:10
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage