Frankfurt
Ik geloof niet dat iemand deze blog al leest, dus ik kan het hier wel zeggen: als alles goed gaat krijgt Aniek een broertje of zusje. Het was best een verrassing, maar wel de bedoeling. Een leuke verrassing dus, ook zoals we het ontdekten: op onze kamer in Hotel Steinberger in een besneeuwd Frankfurt, terwijl Aniek bij opa en oma logeerde. Via broerlief konden we supervoordelig in dit 5***** hotel terecht. In plaats van lekker doorzakken in de kroeg werd het dus cola drinken en superdeluxe gezond ontbijten. Verwonderd rondlopen tussen wolkenkrabbers en kerstbomen. Toch is het idee niet half zo maf als het vorige keer was. We weten wat ons te wachten staat. Min of meer. Geweldig om je voor te
stellen dat er nu nog niet eens een hartje klopt en er over twee en half jaar zo'n koter als Aniek rondloopt. Aniek wordt een grote zus. Vreemd om je voor te stellen dat er nog een ander product van onze genen mogelijk is. Het schijnt toch echt zo te zijn. Aniek biedt ons een heel ander perspectief op het wezentje dat zich in Ediths buik ontwikkelt en dat wezentje geeft ons een heel ander perspectief op zijn grote zus. Eerst nog maar even afwachten of alles goed gaat. Ik herinner me dat ik me op mijn kamertje op de Hugo de Grootstraat met de eerste echo van Aniek op het beeldscherm zat te verwonderen. Toen begon het te leven. Dat duurt nog minstens een week of vijf. Voorlopig kan ik er nog niet echt bij.
gepost door Marc ter Horst @ 20:47
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage