We zijn begonnen
Het voelt een beetje als een jaar of 20 geleden, toen ik voor het eerst in mijn dagboek schreef, dat inmiddels trouwens 'incidenteel dagboek' heet en dat is geen woord te veel gezegd, hooguit het tweede. Vandaar dat ik maar eens aan een digitale versie begin. Wie weet voel ik me nu meer geroepen om de boel een beetje bij te houden.Zo veel te klagen en bepeinzen als destijds is er gelukkig niet meer. Des te meer te bewaren voor en over het nageslacht. Want ik zal maar vast waarschuwen: dit wordt één groot feest van vertedering, sentiment en 'och, kijk nou eens wat ze kan'.
Ik vind het zo bijzonder om de ontwikkeling van een mensenkind van dichtbij mee te maken, dat ik het niet zo vlug voorbij wil laten gaan als het nu gaat. Ik heb gewoon zin om af en toe wat langer stil te staan bij de manier waarop ze in haar bedje ligt, onze belevenissen op de fiets, haar ontdekking van de wereld en de woorden die daarbij horen.
gepost door Marc ter Horst @ 19:42
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage