18 mei 2009

Gaan we nu naar de giraffen?

Op een leeftijd dat Aniek allang een grutto van een kievit kon onderscheiden heb ik Simon vanmiddag meegenomen op zijn eerste weidevogelexpeditie. Het is tekenend voor het lot van "de tweede". Drie jaar geleden fietste ik met zijn grote zus meerdere keren per week een rondje defensiedijk en spotten we altijd wel wat grutto's, tureluurs, hazen en zeker kieviten.
Nu het er eindelijk van kwam konden we er niets eens een rondje van maken... omdat we grote zus van school moesten halen. Het bleef dus bij een retourtje gruttoveld. Het peuterhoge gras waar we doorheen waadden leek nog meer indruk op hem te maken dan de paniekerige vogels die we er zagen.

"Ik vond het grote gras mooi", bekende hij op de terugweg. "Jij vond de grutto mooi hè."
"Ja, jij niet dan?"
"Nee, ik vind de grutto saai."
"Nou, zeg maar dag tegen de grutto's."
"Dag grutto. Gaan we nu naar de giraffen?"
Je ziet: er is nog een boel werk te doen. Dat merkten we ook al toen we laatst eens met hem gingen puzzelen. De tentakels van de rode inktvis probeerde hij vastberaden en ondersteboven aan de staart van de blauwe dolfijn te leggen, zelfs al paste het met geen mogelijkheid. Dat kunnen we Simon natuurlijk niet kwalijk nemen: we hebben gewoon maar half zoveel tijd voor hem en misschien nog wel minder. Dat heeft ook zijn goede kanten. Als hij met zijn fietsje bij een stoeprand aankomt stapt hij rustig af, tilt zijn fietsje erop en stapt net zo vrolijk weer op, terwijl zijn zus allang om hulp zou hebben geroepen.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage