23 juni 2007

Ik weet wat!

Aniek maakte gisteren een sprongetje toen ik vertelde dat we vandaag naar Berry en Henk-Jan zouden gaan. Kun je nagaan hoe groot de teleurstelling was toen het hele feest werd afgeblazen na de zoveelste overstroomde broek van Simon vanochtend. Maar wat een veerkracht!
"Ik weet wat! We gaan spelen dat we op bezoek gaan bij Berry en Henk-Jan. Even de koffer pakken. Kom, dit is de auto." Dus wij op de bank.
"Broem. Zo, we zijn er. Even aanbellen. Dingdong. Hallo Berry. Hallo Henk-Jan. Kom, ga maar zitten. Willen jullie koffie? En een koekje! Dit zijn de kopjes." Dus wij nippen van de legostenen.
"Kom, we gaan eten, Berry. Ik was Henk-Jan. Het eten is klaar. Zo. Is het niet heet? Nu de yoghurt. Even knijpen." En wij drinken uit de stapelbekers van Simon.
"Kom, we gaan naar bed." Dus wij achter de bank op de grond liggen.
"O, kijk uit voor de leeuw! Kom we moeten rennen. Gelukkig, de leeuw is weg. Kom we gaan weer slapen Berry. Wat een leuke dag hè."
"Goeiemorgen! Kom, we gaan boterhammen eten."
En zo ging het nog uren verder totdat ik ineens geen Berry meer was en zij geen Henk-Jan.
"Zo, nu ben ik weer gewoon Aniek."

09 juni 2007

Hou jij Simon in de gaten?

Nu Simon op handen en voeten de wereld aan het verkennen is, begint Aniek haar rol van grote zus pas echt serieus te nemen. Zodra je hem op de grond zet, klinkt het oprecht bezorgd "Hou jij Simon in de gaten? Hij mag geen kleine dingen hoor." Als hij enthousiast op haar speelgoedkist af stiefelt raakt ze bijna in paniek: "Nee Simon! Daar zitten kleine dingen in." Als ze met lego gaat spelen haalt ze als eerste de kleine stukjes eruit. En als ze genoeg van zijn bemoeizucht heeft is het "Doe Simon maar even in de box".
Maar ja, die vierkante meter heeft ie nu wel gezien. En geef hem eens ongelijk. Daarbuiten is een wereld vol kastjes om open te trekken, knopjes om op te drukken, ouders om onder te spugen, apparaten om aan te peuteren, uien om in de mond te stoppen, stoelen om over je heen te krijgen, vlonders om vanaf te donderen, snoertjes om te ontrafelen, planten om uit te graven, boeken om uit de kast te trekken en natuurlijk een grote zus om op de zenuwen te werken.