Daar zijn de zeehondjes

Soms gaan we picknicken voor de tv. We drinken kopjes klei, eten appels in de vorm van houten treintjes, koekjes in de vorm van dennebomen. En als je dan vraagt om appelmoes, komt ze doodleuk met een stuk spoorbaan aanzetten.
Vanochtend keek ze uit het raam en riep: "Daar zijn de zeehondjes!". Voor ik het wist, mocht ik ze aaien. "Lief hè". En daar loopt ze nu al de hele dag mee rond. Soms in haar hand, soms in haar broekzak en als het niet uitkomt legt ze ze even op een tafeltje.
Vanochtend keek ze uit het raam en riep: "Daar zijn de zeehondjes!". Voor ik het wist, mocht ik ze aaien. "Lief hè". En daar loopt ze nu al de hele dag mee rond. Soms in haar hand, soms in haar broekzak en als het niet uitkomt legt ze ze even op een tafeltje.