Salamanders zijn heel vrolijk
"Salamanders zijn heel vrolijk.Salamanders zijn heel vreemd
en soms zijn ze hun mama kwijt".
Haar zelfbedachte liedje vat het wel zo'n beetje samen. Ze zong het toen we gisteren maar weer eens met laarzen en schepnet naar de wadi liepen om watervlooien te vangen. En natuurlijk alle andere slootzooi die daar bij komt kijken.
Vorige week kwamen we in de speelgoedwinkel eindelijk een schepnetsetje (met loep, kompas en pincet voor nog geen 4 euro) tegen en dus moest mevrouw meteen gaan vissen vangen. Die vissen vielen een beetje tegen, maar om de twee scheppen zat er wel een piepklein salamandertje bij met nog uitwendige kieuwen. Al te zeldzaam zullen ze dus vast niet zijn. Daarom hebben we nu op de tuintafel een afwasbak vol slootwater, kroos, slakjes, bloedzuigers, salamandertjes en genoeg stenen om te zorgen dat ze hun amfibiïgheid kunnen uitleven, als het eenmaal zover is. Na een tijdje werden de beestjes erg timide. Honger dachten wij. En omdat de stukjes brood die Aniek ze voerde niet echt aansloegen zijn we maar eens met een oude panty watervlooien gaan vangen. Als echte rovers vlogen ze erop af. En nu wandelen we bijna elke dag naar de wadi om nieuw leven voor ze te vangen. Benieuwd of we hun eerste stap op de stenen nog mee gaan maken of dat ons schuldgevoel toch gaat winnen. Ze zijn uiteindelijk wel hun mama kwijt.
gepost door Marc ter Horst @ 11:36
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage