Moeilijke takken
Vanmiddag met Aniek en Simon naar het bos geweest. Beetje onverstandig de Duivelsbergroute gekozen. Op en af door hekjes en modder en over monsterlijke wortels. Dat valt niet mee met de korte beentjes van Aniek en Simon in een lompe buggy. Ook nog verkeerd gelopen in een poging een huiveringwekkende afdaling te ontlopen. "Hier zijn geen moeilijke takken hè papa." Maar uiteindelijk toch maar omgekeerd en de aangegeven route genomen, denkend aan de laatste aflevering van "I shouldn't be alive" waarin baby Clayton hopeloos verdwaalt met zn ouders en doodleuk een week buiten in_2-715353.jpg)
de sneeuw overleeft.
_2-715367.jpg)
de sneeuw overleeft. Simon is doodmoe, maar vindt de bomen en afgronden toch wel zo boeiend dat ie alles met wijd open ogen onder zn muts vandaan blijft volgen. Aniek verwacht overal dieren, al blijf ik haar uitleggen dat die zich echt niet zullen laten zien. Ze gaat bij boomstammen staan om de kaboutertjes te roepen. Moet je haar nu vertellen dat die niet bestaan? Ik geloof niet dat het veel uit zal maken. Uiteindelijk zegt ze dat ze het bos toch maar eng vindt, vanwege alle tijgers en leeuwen.
gepost door Marc ter Horst @ 20:55
2 reacties:
Leuk! Wat maakt het me weer vrolijk die weblog. Aandoenlijk zeg. En dan die schattige foto!
Tja, over tijgers en andere wilde dieren horen kinderen meer (school, media) dan over gewoon de natuur om de hoek. Maar gelukkig komt daar langzamerhand verandering in.
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage