Dokterspullen
Vanmiddag naar de kermis in Bemmel geweest. Aniek keek haar ogen uit. Behalve bij Dribbel had ze er nog nooit een gezien. De draaimolen was natuurlijk favoriet, al had ze ook wel in de botsautootjes gewild. Bij het touwtje trekken krijg je tegenwoordig niet meer wat er aan het touwtje zit, maar trek je gewoon een paar keer aan een touwtje en mag je daarna een plastic prul uitzoeken. De dokterspullen leken ons wel wat, want daar heeft ze de afgelopen dagen aardig ervaring mee opgedaan. Eerst een paar dagen koorts en daarna onherkenbaar veranderd: geen appelsap, geen tv, geen boekje, geen papa en mama. Alleen maar over de vloer gerold, geschopt en met het hoofd gebonkt. Om helemaal gek van te worden. Vandaar dus achtereenvolgens naar huisartsenpost, huisarts, prikzuster, kinderarts en nog een kinderarts en dat alles binnen een week. Kun je nagaan hoe gezellig het hier was. Bij de dokters veranderde Aniek keer op keer in een brave en kerngezonde peuter die braaf met blokken ging spelen en tot 
twee keer toe onverschrokken toekeek hoe haar bloed werd geprikt. Je zou bijna denken dat haar hele gedrag thuis een extreme vorm van peuterpuberen was. Inmiddels weten we beter, want Aniek is goddank weer helemaal de oude, na de laatste paar dagen bij wijze van nazieken als een soort Maggie Simpson in slaapzak door het huis geschuifeld te hebben. Dus inmiddels weet Aniek wel raad met de plastic stethoscoop, injectienaald en mondspiegeltje. Met wat extra plakband bleef het spul zowaar een middagje heel.
gepost door Marc ter Horst @ 21:00
1 reacties:
Hoi Marc,
Leuke weblog. Gelukkig dat Aniek weer de oude is. Het is ook voor ons een hele opluchting.
Groeten,
Piet.
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage